Dicle İdi Gözlerin Şiiri - Eylül Bartan

gitmek mi ayrılmak
yoksa bitti demek kadar kolay mı
unutmak
bence, yüreğin kadar aşk
ve bir gün batımı olsa da
bin ömre bedeldir
yanında güne uyanmak

ben unutmadım hüzün gözlerini
bir gemi kalkıyordu limandan
martı çığlıklarında zaman
akıp gidiyordu özlemek
Dicle idi gözlerinde
her vedada beslenen ırmak...

siliniyor takvimler şimdi
tutamadığım dakikalardan
oysa ömür bir andan ibaret
bu kadar mağrur olma
gün gelir Tac Mahal'in de yıkılır elbet

sürgün mü,cesaret mi gitmek
ya da kalabilmek
bir tek mucize gülüşünde
ve uyandırmadan seni
bir gece yarısı sessizce
gözlerinden usulca öpebilmek

Bilirsin ben ''hoşçakal''demeyi hiç sevemedim sevdiğim
Hiç sevemedim beni kör ve sağır eden bu sensizliği
Mesafelere bir Marmara kadar yakındın oysa
Ve bir Dicle kadar asudeydi hasretim sana

Eylül