Senin yokluğunda
Dicle’de dalgalar ağıt yakar
Yüreğimin derisi yüzülür
Uyuz geceler uzadıkça uzar
Amed’in sessizliği, senin yokluğun
Issızlığın dayanılmaz sınıra yaklaştığında
Ve gecenin ufkunda
Senin ayak seslerinin olmayışındandır
Dalgalar ağıt yakar Dicle’de
Gecem kurşun gibi ağır
Ayrılık çöker yüreğime
Issızlığın dikeni kanatır
Düşündükçe çocukluğumu.
Her dem vuruldum zamana
Ey kimliği okunmayan gece
Bu kentin bazalt taşlı
Dar ve acı dolu sokaklarında
Kaç kişi var?
Benim gibi kimliksiz ve de sensiz
Kahır acı ve hasretlik
Çiftleşir yüreğimde
Düşlerin bekçisi surlu kentimde
Geceye esir olur yüreğim
Savunmasız ceylan yavrusudur
Durmadan vurulur bu yürek
Yangın olur düşlerim
Sensiz aç ve çırılçıplak
Ciğerlerim hasret çeker yokluğunda
Dicle’de dalgalar ağıt yakar
Bir avcı vurur gülüşlerimi
Turnamdan haber gelmez
Kanatlarım kırık
Kan revan içindeyim
Bel vermem zamana
Örselenir yüreğim, düşlerim kırılır
Dicle ağlar, ağlar kudurur
Sahipsizliğime, yalnızlığıma
Dalgalar ağıt yakar
Kayıt Tarihi : 18.7.2007 10:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dicle Nehri Tarih boyunca hep acılara tanıklık etmiştir.akışında ve sesinde hep dalgalar bu coğrafya insanının acılarına tercüman olup ağıt yakmıştır.39 medeniyet görmüş.eski adı TİGRİS dir.çok canlar almış.mezepotamyanın atardamarıdır.toprağa hayat ve can vermiştir.biz acılarımızı hep Dicleye salarız bir daha geri gelmesin diye.bu şiirimdede ısızlığımı ve acılarımı Dicleye salıyorum.umutlu ve güzel yarınlar geri gelsin diye
Dalgalar ağıt yakar
Güzel, yüreğine sağlık!
TÜM YORUMLAR (34)