Dicle Şiiri - Mustafa Turay

Melankolik Dicle ırmağının
yetim akışları arasında
yarım kalan akşam üstü sevişmeleri
İnce dudak çizgilerinin eskiyen
bir yaşlılığa ilerlemesi gibi
sevdaların ertelenmesi

Su nerede durulsa
orada bir skandala dönüşür son ümit
Dudakların değdiği billur ten cam gibi patlar
Sen ki kaderin suikastına kurban giden talihsiz
Kasetleri ne kadar geriye sarsanda
artık geçmişe yabancısın

Şafaktan karanlığa uzanan
bir yok oluşun sinopsisi
Toy bir oğlaksın başkalarında
Kime sorsam tanımadığını söylüyor
çeviriyor başını, bakışlarını...
Eskici hurdalığında kaybolan
tek parça gümüş küpenin rapsodisisin
Sokak ortasında iki çocuğun yumruklaşması gibi
bir ağlayışın ardındaki gülüştün
Salınan lambanın ışığından yayılan
uzam ile ölüm arasındaki ışığın enigmasısın

Dicle nerede durulursa
ruhunun şahdamarına tüner hüzün