bir ekimi sevmem aylardan
bir de temmuzu
tükenmişliğin dibini
öylece kalakalmanın ne dediğini
anımsatır
yüreğimin köküne
küfrederim
içimdeki isyanıma
ne olur ki en babayiğit
sen olsan
bağrının sol yanında
mangal gibi bir yürek
taşısan
küfrederim
içimdeki isyanıma
ne kadar teferruat
o kadar arıza
basit düşün
basit yaşa
fakat dibine kadar sev
göz önünden ayırma sevdiğini
bahar ülkesine uğurlasanda
ışıklar içinde
hep bir yanın onda kalsın
ya aklın ya da yüreğin
sev
sev çünkü sevmek yaşamaktır
dibine kadar!
Kayıt Tarihi : 4.6.2014 05:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!