Dibi karanlık Şiiri - Hüseyin Alan

Kes hayatın damarlarını
İçinde kalmasın sadece aşk..
Deli kafamın bir yerinde yatar
Felaketin en cürümlü anı kadar
Safsatalı tutku..

Dalgalar coşkun asiliğini eritsin
Fırtına tepetaklak olmuş
Girdabında serseri sevdanın

Sahibinin elinde kırık tümceler
Sabah yine hüzünlü
Göksüz ve bulutsuz zaman
Süzer ışığını karaların karanlık katmerine

Azrailin kokusu duyulur öteden
Hiçliğe vurur kendini
Kör yalnızlığın dumuruna uğrar
Zamanın miyopluğu kahrın izdüşümde

Düş içinde hayaller kızgın
Arzular kar taneciklerinin,
Durgun soğukluğunu ruhum

Ne yıllar yıllanmış sevdamın sokağında
Sevimsiz ve hararetli...
İçli hatıralar deli zamanı hatırlar
Matem kuytu köşesinde ellerine alır
İlletli sert bakışları...

Sağır ve dilsiz bütün burçlar
Yıldızlar yalnız,akşam kapkara
Avucumun içinde sefil aşk
Kızıllığında ufkun bezgin yorgunluğu

Bir şey her şeyden öte o şey
Ara sıra dağdağalı ve hoyrat
Kaskatı ve öfkeli..

Saklı gözler gözlerden
Batık yürek,kanlı yürüyen umut
Bak! seslen ıssız kuru zeminlere
İçre bürünür gözbebeğimin şanı
Sevgiler yayılır kahpe suratın alçaklığına

Ciğerim pişer tavında
Sonra ayak izlerim kalır
Dönüşü olmayan acı ağıtlarımda
Gidiyorum gölgesiz...
Her saat Seranatını çekiyorum
Dibi yontulmuş karanlığın