Benim gönül ırmağım biraz deli….
Okyanus sanıyor bazen kendini..
uzansan ayakların değecek tabanlarına….
Ayı gördü mü med cezir çılgınlıklar yükleniyor…
Benim gönül ırmağım, bazen sen sanıyor kendini….
Dibe vuruyor bazen…yalpalayıp duruyor sarhoş….
Ufak tefekliğine aldırmıyor….denize uzanamayışına da….
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
