Dibe Doğru Şiiri - Zeki Bilgin

Uykuya dalmadan
İnsanların evi ve işi vardı
Ertesi güne umutları ve düşleri vardı
Kışın ortasında sıcak yatakları,
Baş koydukları bir yastıkları vardı.

Rüyanın kabusa dönüştüğü o an;
Rüyasından çıkamayanlar ve
Uyanıp da kabusu yaşayanlar

Kimisi umudunu yitirmedi;
Sabretti , bekledi, vazgeçmedi
Umudun çaresizliğe dönüştüğü an;
Pes etti, soluğu kesildi ve hayata tutunamadı

Enkazdan daha ağır duyguları,
Rakamlarla anlatılamayan şiddette acıları
Karanlığın soğuğunda yiten umutları oldu
Yürekler ağır hasarlı,
Umutlar göçük altında
Bir başınalık, kimsesizlik, yarınsızlık

6 ŞUBAT DEPREMİ…