Diana Şiiri - İbrahim Güler

San Francisco sokaklarında arıyorum gülümü
Duygularımı mahzenlerde tuttuğum yıllardan sonra
Ümitvarım ve sana vakfediyorum her günümü
Paydası olmayan bir sayının çözümsüzlüğü olsan bile
İhtimalsizliğe umut tohumları dökülecek birer birer
Kış öncesi efkar dağıtan güz güllerinden

San Francisco sahillerinde banklar üstünde
Seni düşünüyorum yağarken tepemde bir martı çığlığı yağmurlar
Ve sahile yanaşan sandalların vuslat şarkılarında,
Mozart'tan bir beste yükselirken gecenin tenor sessizliğine,
Ben, yine de seni düşünüyorum Dia! ..
San Francisco sahillerinde banklar üstünde

Kavuşmak hayal diyenlerin acizliğine inat
Sıcak iklimlere uçan leylekler misali
Uzak diyarlardan geldim Diana
Üç deniz ötesi düşlerimin,
Gökkuşağı rengi aydınlık sokaklarına

Elimde bir resmin bile yok Diana
Açıyorum üç deniz ötesi düşlerimin kapılarını,
Sahilde güneşin doğuşunu resmeden çıldırmış bir ressama
Saçlarını anlattım, gözlerini anlattım usul usul
Ve yaklaşırken titrek fırça darbelerinde finale
Aniden yere yığılmıştı ressam elindeki fırçası bir tarafta...
' O...O, üç yıl önce vefat eden kardeşim Diana'
Deyivermişti ressam hıçkırıklar içinde

Evet Diana, daha umut tohumlarını dökmeden güz gülleri
Paydası olmayan bir sayının çözümsüzlüğü oldun Diana
_Çözümsüzlüğü oldun Dia! .._