...Dı O Şiiri - Edip Çakı

hayalerim gibi girdin beynime
ve oturdun en kuytu köşesine
yakıp sigaranı bir mülteci gibi
üfürdün kanayan yüreğime
ki o zamandan beri serçe gözlüm
dar ağaçlarına asılırken yüreğim
son arzun nedir diye soran sendin
çünkü sen benim herşeyimdin

gözlerinle tanıştım önce
kendine hiç birşey vadetmeyen
bir tiyatro salonunda sergilenirken suretin
ellerimi başkalarına ödünç vereceğim
hiç aklımdan geçmemişti o ana kadar
ben doğana kadar...
adın nedir yasaklımıdır diye soran sendin
çünkü sen benim kekeleyen yüreğimdin

yaşadığım en güzel sancıydı o
en güzel seninle kanadım biliyorum
biliyorum bir güvercin kanadında
ölü bulunduğunu tüm rüyalarımda
ama yine görünen tek tanrı sendin
benim için
çünkü sen benim görünmeyen gerçeğimdin

yüzündeki benleri düşünüyorum çoğu zaman
yüzündeki eskiyen beni
hala hatırlıyormusun mahmur çiçeğim
yerli yersiz öpüşmelerimizi
yaşlı bir çınarın dibinde otururken
yaşlı bir ninenin bakışlarına bile aldırış etmeden
sen benim içindin
çünkü sen benim yaşayan tek hücremdin

ülkemdin benim
haritada yerini bile bilmediğim
sesini çıplak sokaklarda aradığım
ölen güneşimdi o
ışığına sancıyan yürek benimdi
benimdi şimdi ağlayan göz
sayıklayan nefes
hepsi senin eserin
sen iyi ustaymışsın

o benimdi,o tüm gerçeklerin
tanıdığım en yürekli kadındı o
adını bile bilmediğim!