Dİ Lİ Geçmiş Zaman Şiiri - Cihan Civan

Zaman bir öyküydü, biz di li geçmiş zamanı yaşadık.
Zaman bir uykuydu, biz çocukça gözlerimizi kapadık.

Oysa kapın önünde ağaç olurdum,
Seni görmek bahanesiyle, tüm yapraklarım dallarından sökülürdü.
Hem de tüm acılarına sifa olurdum,
Onca yılın hasretiyle, tüm gözyaşlarım gözlerimden dökülürdü.

Beklemek geçerli sebep değil yada zamana bırakmak.
Hiçbir acıya derman değil, unutmaya çalışmak.

Bir daha güneş doğmayacağını bilsen de, gün hafızandan silinmez.
Bir daha seni görmeyeceğimi bilsem de, sevgin yüreğimden eksilmez.

Senin olmak için senden ilelebet kaçtım.
Ve zaman öyle aktı ki, gözümü seninle kapadım, seninle açtım.

Uykumdun doğan güne, öykülerimde özlemini büyüttüm.
Sana feda ettim her günü, sensizliği böyle öğüttüm.