Çok "ah" aldı insan, vicdanını düşürdü,
Çıkar için dünyada, küçüldükçe küçüldü,
Beden nefsin emrinde, ruhlar ölmek ister,
Nefsin hükmettiği akıl, vicdandan gizler,
Fıtratın nevri dönmüş, pusulası ayarsız,
Bu çağda insan, sadece, musalla da zararsız,
Evrim bu olsa gerek, çok değişmiş insan,
Anlatmaz kelime, cümle, ne de onlarca lisan,
Nasıl delirmez akıl, sıkışıp kaldığı kafada,
Ne yaşıyor ne ölmüş, sanki kalmış Arafta,
Acı vermiyor artık, en vahşisi vahşetin,
Adı bu olsa gerek, insanda ki gafletin,
Hep istiyor doymuyor, hırsın adı "para",
Öyle bir zamanki, medeni deniyor barbara,
Sonu belli hikayenin, daha sonu gelmeden,
Keşke anlayabilse insan, henüz daha ölmeden..!
Kayıt Tarihi : 21.8.2024 23:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu neyin hırsı, olumlu olan bir mahluk için, anlamak çok zor.
"Araf" kelimesi yanlış yazılmış. Tashih edilirse şiiriniz daha manalı ve daha okunası olacak inşaallah.
Hayırlı çalışmalar.
Sevgili ve Değerli Kardeşim;
"Evrim" kelimesi bu şiirde kullanmamın amacı, değişim manası taşımaktadır. İnsanın yaradılış fıtratının değiştiğini, insanın insanlıktan çıktığını anlatmak, evrim safsatasinan inananlara ironi yaparak cevap vermekti.
Doğrusu da buydu.
Araf yazdım lakin çok bilmiş, kendini akıllı sanan telefonun bir halta yaramadığı gibi, insanı zor durumda bırakıyor. Uyarınız için teşekkürler. Düzelttim. Hayırlı Günleriniz olsun.
TÜM YORUMLAR (3)