Dı Şiiri - Mehmet Çoban

Sensizliğin damarına bastım
Kanlandı

Hatıraların kapağını açtım
Canlandı

Güneş gözlük takmış bana bakıyordu
Çıkar dedim çıkardı

Havalar şaşırmış ikide bir bulutlanıyordu
Aç dedim açıldı

Selam söylerken birilerine adını unuttum
Kalbim, beynim sallandı

Çaresizliğe çareler tuttum
Elimde kaldı

Ben sana ne diyeyim ey akıl, ey gönül dedim
Sesim kulağıma takıldı

Dı lardan bir hayat ördüm kendime
Zamana çakıldı

24.12.2015 – İzmir El Garip