Deyyus Şiiri - Gültekin Toga

Bükmüş bıyıkları boynuza misal
Güç önünde herkül yürüyen deyyus..
Vicdan yüreğiyle tatmamış visal
Aklı bir mahsende çürüyen deyyus..

Karşıda gördüğü kendi pisliği
Müebbet belli ki iç hapisliği
Çok sever karanlık,pusu,sisliği
Ortamı halt gibi bürüyen deyyus..

En şedid dinciyken ırkcı da odur
Kişilik tam sıfır yerlebir bodur
Yaslan iktidara devranı budur
Kâh uluyup kâh da ürüyen deyyus..

Öyle memnun öyle sürü,yığından
Solu gösterirse sakın sağından
Hiç cıkmak ister mi altın çağından
Bok koyup toprağı kürüyen deyyus..

Esası her zaman kendi çıkarı
Öyle bir koymuş ki şahsın yukarı
Kim yitirmiş hangi onur,vakarı
Gittikce çoğalıp,üreyen deyyus..

Eline geçmişken böyle bir parsa
Tapusuyla gelsin kuponluk arsa
Bayrak gibi diker ne puşluk varsa
Mertliği yerlerde sürüyen deyyus

Az farklı gördüğü hazır öteki
İkliminde tatmaz huzur öteki
Melek olsa melek muzır öteki
İnsanlık damarı kuruyan deyyus..

Aşık Sentezi"ye gıcırdar dişi
Çekerdi elinde olsaydı fişi
Yok başka eylemi yok başka işi
Tevir tevir olup türeyen deyyus..

Aşık Sentezi