Deyyus 2 Şiiri - Adem Ulutaş

Çok şükür geberdi kurtulduk derken
Nede çabuk doldu yeri deyyusun
Ne deyyuslar yetiştirmiş giderken
Başımızda döner şeri deyyusun

Hocasından almış kini nefreti
Hayvanlar misali yaşar şehveti
Görmemiş anadan bilmez iffeti
Böyle olur merdi eri deyyusun

Öz kardeşim der fahişeye pice
Dost olur aklına girer sinsice
Yıkasan zemzemle kırk gün kırk gece
Arınmaz günahı kiri deyyusun

Meleğe benzerse şeytani suret
Şu fani dünyada bulurmuş şöhret
Olsun diye cümle aleme ibret
Kopsun omzundan seri deyyusun

Ademi kimleri söyler yazarsın
Tükenmez deyyuslar boşa kızarsın
Tükürsen vız gelir nasıl kızarsın
Yüzünde kalmamış deri deyyusun