Deyver Şiiri - İbrahim Özdemir 2

DEYVER

Gelde bir bakıverde gözlerime,
Ruhumu saran sönmeyecek aşk ateşini,
Ben akarsunun denize kavuşan bendini,
Ben kapattım deyver.

Bizim aşkımızı titreyen dağlara,
Gökyüzünü terketmeye çalışan hüzünlü bulutlara,
Tan yerinin agartısını görmeyen gözlere,
Senin için yazdıgım yüzlerce şiirleri,
Ben doldurdum deyver.

Aşkımızın bir bilmeceye döndüğünü,
Bizi görünce devleşen papatyanın bile boyun büktüğünü,
Var olan güneş ışıgını bulutun niçin perdelediğini,
Ben var ettim diye deyver.

Hani herkes konuşacaktı bizim sevdamızı,
Tavernalar neden söylemiyor bizim şarkımızı,
Niçin kaldırmışlar aşkımızın kitabesi,sabırtaşımızı,
Kısa da olsa açıklada bir deyver.

(DEMYANLİM) İBRAHİM ÖZDEMİR