Deyus para... Şiiri - Ahmet Elmalı

hey, koca çakal Osman'ım hey,
elin boş, ibriksiz mi kaldın len helada,
ne güzeldi be, üç köfteye beş yumurta.
açıkta herkes,geldi kerata deyus para,
mertlik, efelik, çakıldı tastabi yerlere,
sülük gibi yaşarsın işte kendi berende.

neydi ulan hemşo, geçen günkü tafran,
vuracakmıydın gerçekten Geri Emmi'yi.
öyle demezdiydi o, önceden amma,
söveceği varmış belki, sorsaydınya niye diye.
kalakalırdın alimallah ortada,
eyi ettin, eline sağlık mı diyecekler sandın.

poz vermek niye pınar başında, ortalıkta,
pos bıyıklarını ayırınca sağa sola,
adam mı oluverdin Osman'ım.
bak hele, bak hele; gaytanlarını sevsinler,
seni hayatlara sığmayasıca,
beri gel yanıma da, dinle beni biraz dur hele.

hani vardıya şu senin koca öküz,
işte onu diyecektim, salı pazarına giderken,
yolun kıyısındaki çalıda çömeldiydinya.
kapatma hemen gözünü, aç, kime diyom ben.
la dur bi dinle, sıvışmaya meyillenme.
koy koca kıçını yamacıma, bekle iki kelime.

işte, o çalıda niye düştün yere biliyonmu,
Umur'un Orhanı, acı acı ses duyup,
kardaşı ayşa'ya çöktü sanmış seni,
bilmezki orayı kenef bellediğini,
bilmezdiki benim seni gözlediğimi,
kaçıvermiş,taşı attıktan sonra da,bakıvermemiş.

dediydim sana hep, bakma Ayşa'ya diye
başına çorabı bırak, abalar örer diye,
fingirdeği sen değilsin, alacak alır diye,
dinlemedin, Osmanlara gelesice Osman'ım,
Umur hasıdır Geri'nin, Orhan'ı asıdır herifin,
eyi oldu, yedin kösteği, öküzü de telef ettin.

elinde yok, arnacında yok hiç bir şeyin,
hani dediydimya, sen ne ister durursun diye,
ömrünün tüm izleri alnından akar terlerinle,
baba yadigarın sadece koca öküz diye,
uslan dedim Osman'ım, lakin uslanmadın,
öküzünden öküz oldun, debelendin her evde.

kızma kimseye, alnının yazısı böyle,
kancıksa Ayşa, sen gel beri doğru hele,
'he çöktü' demeseydi, velet Orhan'a
yakarmıydı seni Geri Emmi, iki üç sözle,
pulsuzsun, tövbeliksin dermiydi durup köşede,
'yapmadım' deyecektin, ben dedim amma nafile..

ona kızdında mı satamadın sandın öküzü,
kaçırdılar, sen yanık yanık tellenirken şeherde,
artık kursağında boş Osman'ım,
bundan sonra bırak Ayşa'yı, Fatma'yı
zaman kötü, bilin aslında da istemen bilmeyi,
parasız, pulsuz, Çakal derler sana gayrı.

yerin fani gibi, yitik artık bu diyarlarda,
aşsız,ocaksızsın bil artık herkesin kulağında,
kuş tutsan çare değil, bu diyarlarda,
deyus para yok sende, kaldın tam cıblak,
mertlik, efelik, deyus paradadır öğren gari,
ibriksiz Çakal Osman'ım, doğrulma artık helada.