karalara boyanmışsın bu beyaz günde,
şaşırıyorsun.
ellerinde sahte alkışlar ve sahte bir gülüş gözlerinde,
yalancıktan bir öpücük kadar inandırıcı değildi sevdan.
ama bir gökyüzü kadar asi ve maviydi benim sevdam.
ama sen deymezdin, deymedin.
şimdi zorlama kendini, istediğin kadar ağla,
yanaklarına yazdığım şiiri, göz yaşlarınla silemezsin,
yanılıyorsun.
istediğin kadar gölgele kendini, kimden saklanıyorsun?
ayak izlerin bahçelerimde,
çek o ayaklarını artık çiçeklerimin üzerinden.
ölümü de bana intiharı de,
ama deme sakın deme yeniden
sen her zaman ki gibi uyu görme gerçeği,
senin ruhun geçmez sevdadan gerçekten,
bir ceylan ağlaması kadar sessiz,
ve bin gerçek kadar gerçekti benim sevdam
ama sen deymezdin, deymedin
haketmezdin, haketmedin
Kayıt Tarihi : 18.9.2008 18:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!