İnsan oğlu sonsuz fırkalar.
Kimi arş-ı aşar, ilmi kovalar.
Kimi şaşkın, düzde zırvalar.
Kimine put olmuş, nefsi ile paralar.
Kimi melanete düşmüş zorbalar.
Kimi eli havada, hacete dualar.
Kimine yol oldu, aşk ile sevdalar.
Bizede bir oldu, bülbül ile kargalar.
----alar
Kimi ---alar
Kimi, ---alar
Kimine ---alar
Kimi ---alar
Kimi ---alar
Kimine --- alar
----alar
Kayıt Tarihi : 15.3.2005 18:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!