Bugün yine işi gücü boşladım
Haddim aşıp bir şiire başladım
Deyimlerle onu bunu haşladım
İnşallah erenler duymazlar beni
Doğmamış çocuğa mintan biçenler
Atı alıp Üsküdar'ı geçenler
Sabah akşam zem zem suyu içenler
Korkarım cennete koymazlar beni
Açar ağzını da yumar gözünü
Hiç kimseden esirgemez sözünü
Gülümserken gören var mı yüzünü
Bal kabağı gibi oymazlar beni
Aman vermez ezilene ezenler
Varlık deryasında yoksul yüzenler
Al gülüm ver gülüm olmuş düzenler
Kızıp havuç gibi soymazlar beni
Yukarda kaynarken cadı kazanı
Aşağıda kurulur can pazarı
Çarmıha gererler oyun bozanı
Bilirim adamdan saymazlar beni
Burnu yere düşse eğilip almaz
Su üstüne yazı yazar okunmaz
Pire için yorgan yakar hiç tınmaz
Bu kafayla kolay aymazlar beni
Eli kalem tutar yazmaz gerçeği
Karıştırır çengi ile köçeği
Gül diye satılır zakkum çiçeği
Alıp bir vazoya koymazlar beni
Şiir yürekli der aşma haddini
Toplama başına şeytanı cini
Çek hicivden elini eteğini
Çiğ çiğ yeseler de doymazlar seni .
MÇK
Melahat ÇetinkayaKayıt Tarihi : 16.12.2017 12:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!