Deyimler Şiiri - Sevinc Arzulu

Gözümün yaşını gizletmek istedim senden....
Gizletdim. Senin gözlerinde....

Ben kederle deyişik düşmüşüm.

Xeyallarımı sergiledim,
Özümden başqa heç kim tamaşa etmedi.

Basdı könül yuvamızı sel suları,
Yudu bütün cavabı yox sualları.

Yer saldım boşluqda:
Döşeyim qaranlıq,
Yastıqım toranlıq.
Gecenin sessiliyini üstüme çekdim.
Ele rahat yatdım ki...

Senli günler ötüşer,
Sensiz günler öpüşer.

Sen şiir kibisin:hezin,güzel,menalı.
Şiir də senin kibidir:qemgin,dürüst,xeyallı.

Sussun deli ruzigarım,
Açsın qönçe gül-nigarım.

Könül duyqularının reqsi,
Gözümün gözünde eksi.

Tanrı bene buta verdi,
Ayrılıqı xeta verdi.

Bu mehebbet üçbucaqı,
Tozla dolu künc-bucaqı.

Ben eşqin fedasına dönünce,
Sen eşqin sedasına döndün.

De,hardasan gözüm nuru
Zeifleyir sözüm nuru.

Sen benim etmediyim günahımsın.

Resminin üstünde,gülüm
Gör neçe gün işledim.
Sonucunda gülüşünü gümüşledim.

Keder eceb dilmanc oldu,
Tercümesi qırmanc oldu.

Derdimin damarından tutdum,
Üzüme qara qem fışqırdı.

Eşqimi didergin saldın,
Özün köçkün düşdün.

Sensizliyinle mensizliyim aşiq-meşuqdurlar.

Şeklini gözüme ebedi hekk etdim:
Daha uzaq düşmeyesen deye.

Üreyimden qara qanlar akır çay kibi.
Beyaz tellerini yusana.

Seni sevmek günahımı defn eyledim kederinin
qoynunda.
Ikimiz de piyadaydıq taleyin nerd oynunda.

Ben senin damarındakı al qan kibiyim:
Gah tıxaca düşürüm,gah da ki çay olub akarım.
Ben senin köksün altdakı can kibiyim:
Gah sıxaca düşürüm,gah da ki şimşek olub çakarım.

Vüsalının gül üzüne damcı-damcı damcılandım,
Hesret gördü,qamçılandım.