Deydi Mi? Şiiri - Ali Osman Yılmaz

Gerçek aşkı hiç tanımadım,
Benim suçum da değil bu!
Gerçek aşkı yaşamak için,
Ne yaşadığım yıllar uygundu,
Ne o yılların kadınları.

Saksı çiçeğinde süs gibi,
Ya da allanıp pullanıp,
Görücü bekleyen zavallılardı.
Bense ne görücü oldum,
Ne aşkı aradığımı söyledim,
Bir devrim düşünün adına,
İnsanlığı kurtarmak adına,
Yaşanamayan aşk dünyasını,
Yaşanabilir kılmak için,
Canımı vermek de dahil,
Ölümüne savaş verdim,
Düzenin insanlarıyla.
Kadrini bildiler mi?

Hele kadınlar,kadınlarımız,
Aşık olmak için
Canımızı verdiğimiz,
Bazen Ferhat,bazen Mecnun,
Uğruna dağları deldiğimiz,
Kıymet bildiler mi?
Hayır,hayır,Hayır.

Sırça saray gibi,
Evlerinde beklediler,
Ambalajı bozulmasın diye,
Erkek eline bile deymediler.

Ne oldu sonunda?
Kadınların yarısı lezbiyen,
Yarısı da kadınlığını bilmeden,
Kadın gibi cinselliğini yaşayamadan,
Yaşadılar,ve,
Bizleride erkek olmaktan,
Mahrum ettiler,
Bizde onlar kadar suçluyduk,
Biz değilse bile bizden önceki,
O Dünyanın hakimi erkekler.

Deydi mi ey kadınlar?
Çektiğiniz ve yaşayamadığınız,
Bunca kadınsızlığınızı?
Sizden sonraki kadınlara,
Anlattınız mı?

Sizin gibi sıkıntı yaşamasınlar diye,
Hayır,hayır,hayır.
Kendi cinsinize bile,
İhanet ettiniz sizler,
Ben yaşamadım ki,
Onlar niye yaşasın diye,
Kıskançlık krizinde yaşadınız?
Deydimi? Ha,söyleyin,
Deydimi?