yazılmış bütün kitapları toplayan tanrıdan
menzilinden sapmış gece tutsağı yazarın kanlı şarabından
avuç içindeki son çizginin,parmakuçlarımın avlusuna kurduğu
ağaçtan,son anda kurtardığım boynumun hatrına
öldürmedim bir kez daha,benden olan çocuğunun uçurtmasını
ve bilinmeyen yeryüzü tarihinden devşirdiğim kelimelerin ırkından
yaktığım tüm şiirlerin mezhebine kadar soruyorum şimdilerde
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta