yazılmış bütün kitapları toplayan tanrıdan
menzilinden sapmış gece tutsağı yazarın kanlı şarabından
avuç içindeki son çizginin,parmakuçlarımın avlusuna kurduğu
ağaçtan,son anda kurtardığım boynumun hatrına
öldürmedim bir kez daha,benden olan çocuğunun uçurtmasını
ve bilinmeyen yeryüzü tarihinden devşirdiğim kelimelerin ırkından
yaktığım tüm şiirlerin mezhebine kadar soruyorum şimdilerde
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Niksar'da evimizdeyken
Küçük bir serçe kadar hürdüm.
Devamını Oku
Boyuna onu düşünürdüm,
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Niksar'da evimizdeyken
Küçük bir serçe kadar hürdüm.