Devriye Gezerim Hayallerinin Nöbetinde

Sen orada bir yerde,
Bense devriye gezerim hayallerinin üç-beş nöbetinde.
Belki yine her zaman ki gibi soğuktur ellerin.
Belki de mermere değmekte ayakların.
Yine saçının üç teli asi, isyankar.
Bilirim durmaz ardında kulağının.
Ellerimle tarayıp, toplamam gerekmekte.
Şu ana belki mutfakta,
Yâda tam holün orta yerinde,
Portmantonun yanında, dış kapının önünde,
Bir adım atsan, belki darağacına asılı kalır yürek.
Yine mi ıslak canımın içi,
Yine mi? ızdırabımın sabra mayalı tespih teli saçların.
Kapın ardına kadar açık.
Penceren geceye davetkâr,
Dağları kar sardın ceylanım
İçimi fırtınalar.
Yine üşüyecek,
Donacak yine.
O narin,
O pembe yanakların.
Demliğinde kaynayan sabrımın ökseotu tortusu mu?
Yoksa bu hastaya bal niyetine zehir zakkum şurubu mu?
De canım
Yine her zaman ki gibi ürkek mi?
Mutluluğun zemzem kuyusu billur gözlerin,
Bilirim.
Omzunda pek uzun ömürlü olmaz hırka.
Ya kolun açıktır.
Ya askılıdır fanilan.
Terlikse, ısmarlama durur ayağında.
He canım.
Sen orada,
Bense ruhumla,
Yalınayak, betona ha bastı ha basacak, ayağının altında.

30.12.2008 - İzmir