Hâki turap iken Yedle yoğrulan
Ruhu üfürülen, ÂDEM’dâyım ben
Eğey kemiğinden kalkıp doğrulan
Mâşuk-u Hawayı ihvândayım ben
Bu fani dünyada devr-i âlemde
Hevâi hevese uyup, her demde
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta