Devriye Şiiri - Aşık Meydani

Ervahı ezelde emretti Hüda
Müntehadan geçtim arşa uğradım
Ilk defa duyduğum güzel bir nida
Devri devran bir telaşa uğradım

Dünyanın ezeli nerede bir bak
Sevgi ağacında küçücük yaprak
Ruhlar cemalullah cesetse toprak
Balçığın özünden taşa uğradım

Tarifsiz bir sırdı yoktu sıfatı
Kendinde topladı bütün hikmeti
Emretti gezdirdi sekiz Cenneti
Dört anâsır ile beşe uğradım

Nuh Peygamber çömlek yaptı aş koydu
Halil aldı duvarına taş koydu
Put peresler secde yaptı baş koydu
Gerdana takıldım döşe uğradım

Ol emriyle bu kâinat kuruldu
Eşyalara görevleri verildi
Güneşler ayrıldı volkan duruldu
Sayısız hücrede işe uğradım

Kine bent oldum kimine asi
Bahçede gül oldum bülbül yuvası
Neyzene ney oldum aşkın mayası
Çözülmeyen keşmekeşe uğradım

Can kavminin sahrasında çöl oldum
Dem kavminin bahçesinde gül oldum
Cin kavminin ocağında kül oldum
Yandım yaktım bin ateşe uğradım

Ne iidim ne oldum bilinmez henüz
Mevlana' nın aşkı bende yüzde yüz
Sayısız ummanlar sayısız deniz
Suda maha gökte kuşa uğradım

Yandım yaktım bin ateşe uğradım
Adem'inde toprağına katıldım
Bile bile tuzaklara tutuldum
Hava ile çok savaşa uğradım

Allah' ın Kur-an' ı Resulün yolu
Ebu Bekir Ömer Osmanla Ali
Şahı Nakşibendi Kalpaklıoğlu
Hünkar-ı Hacı Bektaş' a uğradım

Dünya Adae ile buldu kemali
Nefise sermaye dünyanın malı
Her zerrede mevcut Hak' kın cemali
Boyuta girince düşe uğradım

Denizler mürekkep ağaçlar kalem
Öyle bir sır ki yetişmez kelam
Zahirde MEYDÂNI olduk vesselam
Her aleme baştan başa uğradım