Can uçtu gitti bedenden
Haberim yok benim benden
Hemde gelenden gidenden
Bir kurumuş dala döndüm
Anlamam duymam sesini
Boşa yorma nefesini
Aldım dünya hevesini
Gerçektim hayale döndüm
Çürüdü cümle bedenim
Toprağa karıştı tenim
Varıp Hakka yetti canım
Ondan geldim ona döndüm
Döküldüm bostana bağa
Döndüm çiçeğe, yağrağa
Süs oldum yamaca,dağa
Lale,sümbül, güle döndüm
Bir arı kondu çiçeğe
Çekip götürdü peteğe
Akıl ermez bir gerçeğe
Bir lezzete bala döndüm
Yerler arının balından
Lezzet alırlar tadından
Kan dediler damarından
Bir ömürlük yola döndüm
Yandım vucudunda nara
Döndüm sinire,damara
Doğan Baba bu diyara
Gittim,geri bile döndüm
Ozan Doğan CanBaba
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta