Devrin Mümkün Değil Ki Şiiri - Halil Gürbüz

Şaşmadım henüz, lakin şaşırmadım da diyemem...
Geçen bunca zaman boş zamanlarmış gibiyse de...
Ne hoş ne de boş şeyler anımsanıyor yalnız
Yine bugünümüzde kahreden dünümüz ise hayırsız..!
Ne demeye geliyorsan; ben susarken, susamışken sana..?
Seraba dönmüş oluyorsun, haketmediğin gözde pınarlarıma..!

Geri alman mümkün değil ucuza sattıklarını...

Sen niye dayandın bugüne kadar sabır taşına..?
Ben de yaslana-yaslana kendimden çok yorduğum duvarlara..?
Şimdilerimiz tükenmiş ve biz kaybolmuşken günden güne...
Koştursak yada sürünsek bile; sonu ikiye bölünen yollarda...
Aynıyız, aynıysa yürüyüşümüz gibi de değişemeyeceğiz...
Aslında değiliz ve olmadık da hiç ayrı; lakin yine de görüşemeyeceğiz...

İnancı, umudu, kimin gücü kaldı ki; gerek yok kimseyi zorlamaya..!

Nasıl yaşamadık diye-biliriz bugünleri, dünleri..?
Nasıl anlamadan geçip gidebilir ve anlamlandırmadan bırakabiliriz ki tarihi?
Şu gelecek dediklerinin akıntısına salıverir-ken bizi..!
Hani arzusuz ve gönülsüzce çıktıysak ellerimizden...
Gönülden uçup gitmiş, gözden de çıkarılmışsak; dü-şerken...
Nerde bulabiliriz tekrar bir-birim_izi, kaç parçada tamamlayabiliriz mazimizi..?

Tek parça gelmiş, bir bütün olabilmişken; nasılsa bölmüş dünyalar ikimizi...

Kime emanet edebiliriz söylesene kendimiz söz konusu ise...
Hangi beşerin kollarına yada bu dünyanın kirlenmiş ellerinden hangisine?
Sağına, soluna da bakmadan yürü sen de meleklerle...
Ben gidiyorum ve yine süründüğüm yollardan geçeceğim...
Tuttuğum dalı eğmeyecek, eli de bırakmayacak;
Bayrağımı hiçbir zaman-da indirmeyceğim.

Sen, bu çığlık deniziyle bir çal-kalan; o ki; bensiz bile dalgalanacak...

Ufuklarım daima kız-ıldır; bugünkü kadar şaşacağım günlerse doğacaktır gün-eş...
Olmasak da olacağım, olsak ki hayata; yenilmiş ama yeniymiş gibi sanki pırıl-pırıl
Sen yeni ufukların ışıltısına aldanacak yine uğrayacaksın ya-zana..!
Ben zaman-zaman gözlerine parıldayacak bir aydınlık gün-yüzüne bakacağım..!
Sen yaktığını sandığın mummuş gibi kolayca söndürecek;
Döndüreceksin belki yine rüyanı yeni bir kara-basana...
Ben hep tüteceğim eskisi gibi içten-dışa; kor-karım da..!
Başka bir şah-idim ve hiç hükmüm olmasa da..!

Bir dava tek celsede düştüyse zaten, içimdeki bin feryat kaldıramaz ayağa...