Devrim Ve Tabiat Şiiri - Haydar Ergülen

' Çizgili Defter ' den

Tabiat, devrim gibidir, bütün uslu çocuklar çakar
çünkü tabiatta sınıftan çıkmak gerekir!
Tabiattan sakar olarakgeçer coğrafyanın Sakaryanın Nehri,
yanlışlardan devrim yapılsaydı Boşevik olurdu bütün köylüler,
ister dili boz, ister intihar et kendini ya da köylüleri öldür!
Komünist Manifesto' ya da baktım, Mao'nun Bütün Eserlerine de
toprakların vücut, nehirlerinse ruh sayıldığını göremedim
Troçki'ye geldiğimde ne kır kalmıştı ortada ne sınır
anladım ki dünya bir kara adaydı ve nehirler devrim,
vakitse hayli geç, çünkü yatağında akıyordu su,
son belkiyle ümitlendim, sanki devrim öncesinin öğle uykusu
yorgundum, uykuya uydum ben de,tabiat gözkapaklarımı bağışlasın,
ah yoksul gözlerim, uyandım ki alnımda bir taç, devrim mi oldu,
ne devrim, ne ağzındatin dalı taşıyan o güvercin,
sünnet olmuşum düpedüz, başucumda Che Guevara
Savaş Anıları, Fakir Baykurt Amerikan Sargısı ve Mahzuni Baba
'işte gidiyorum çeşm-i siyahım' ı söylüyor, kederde ve ağıtta
üstüme yoktur o günden beri: Biz gözyaşından devrimler yaptık!
Toprak üstümüze gülüyordu ve anladık ki artık yalnızca
gözyaşlarımızla yoldaştık, azdık, bir şiire bile yazılamadık,
Ece acıdı da Devlet ve Tabiat'ın Meçhul Öğrenci Anıtı'na kazıldık,
yenilsek de, di mi, hazırlıklı olmalıydık soruya: Haydari, sahi siz
tabiattan diye çaktınız? Adınız Irmak, Ege, Deniz,
tabiattan çakan eski öğrencilerin suya hasreti, devrimsiniz!

(Yasak Meyve, Sayı: 8)