ÖZGEÇMİŞİM
Devrim umutlarının bir nesil üste ertelendiği
Acıların küçük sevdalarla sarılmaya çalışıldığı dönemde
Denizli’nin Çivril ilçesinde
Yetmiş bir buzlu aralığının on beşinde
Kendine yaşama umudu olsun diye doğurmuş anam.
Babam yüzümden önce
Bacak arama bakmış.
Görünce uzvumu,
Daha bir bonkör olup, sevmiş beni.
Okul lojmanlarına tıkışan
Kardeş sevdaları kalmış usumda,
Bir de yağmurun güzelliğinde
Gökyüzünden düşen damlaları
Ağzımızı açarak yakalama oyunu.
Birleştirilmiş sınıflarda,
O sıradan bu sıraya yer değiştirirken
Yamanlar köyünde tamamladım ilkokulu.
Minibüs istiflemeleriyle yakınlaşıp,
Çivril lisesinde sevdim arkadaşlarımı.
Ve ilk defa sevda kuşandım ölümüne..
Seksen beş sonbaharında
Devşirme olarak tanıdım,
Antalya Aksu Öğretmen Lisesini.
Ve o yıllarda öğrendim içimde özlemler biriktirmeyi.
Aykırı yaşamın tutkusunu taşıma gücünü.
Ve damıtmayı içimin acı suyunu.
Babamın sevinci için kodladığım
Yirmi üçüncü tercihle,
Seksen sekizde ulaştım Bursa’ya.
Ayşe’ye aşkımı anlatmaya çalıştım iki yıl.
Boş kaldığımda da kitap okuyup,
Eylemlerine katıldım Bursa’nın.
Demek dersleri de takip etmişim ki;
Doksanda öğretmensin deyip, çıkışı tutuşturdular elime.
Trabzon’un Araklı ilçesine bağlı
Kayaiçi Köyü Yalçıntepe ilkokulunda
İlk öğretmenlikle birlikte yaşadım ilk inzivamı.
Ve ezber ettim yaşamın zorluklarını.
Doksan üçte düştüm Dersim yoluna.
Bagaj parası alınmayan eşyalarımla yerleştim,
Karabulut(sörek) köyüne.
Ve aynı yıl görev verildi sendikamda.
Sonrasında ağır geldi eşyalarım,
Artık taşımaz oldum görev yerlerine.
Gezebilene kolay,
İki yılda beş değişik okula misafirlik.
Ve şehrin acılarını taşımak içimde ilik ilik..
Bu arada beklenen; çalışkan öğretmenlik.
Yetmedi Bartın yollarında aldım soluk.
Bakioğlu Oruçlar İlkokulu.
Madencilerin kokularıyla beslenmiş çocuklar gördüm,
Göçükte kalan işçilerin eşlerini gördüm.
İşini gördüm köyde kalan emeklilerin.
Gördüm sevilmeyi sevmeyi
Ve devam ettim ezber etmeye.
Doksan yedide döndüm doğduğum topraklara.
İki yıla kalmaz evlenirim dedim
Evlendim.
Ve Fatoş diye hoş bir eşim
Serim Su ve Hasan Mert adalarında
İkide çocuğum oldu elimde.
Geriye dönmenin acılarını yaşayarak
Ve alışmamaya çalışarak
Hala şiir yazıp
Şarkı söyleyip
Hala öğretmenlik etmekteyim..
Devrim Ser ÇİNDEMİR
06.04.08 ÇİVRİL
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!