Çek git sakın bakma ardına;
Bana Savaşı Hatırlatıyorsun,
Namlunun önündeki küçük çocuğu,
Sevdiceğini kör kurşunda yitirmiş dul kadını,
Dünyanın vahşetine direnemeyen çaresiz kız kardeşimi,
Sen hep güçlülerin karşısında ezilen bizi ağlatıyorsun.
Yoktan var olmasakta
Varmıydık dedik hep,
yokluktan...
Boğuluyorduk, sanarlardı bolluktan,
Şimdi sensiz geldim ya bu şehre
Olanca kibriyle geldiğin gibi git diyor
Sensizim diye...
Her aksilik,
Bu şehri sensiz adımlıyorum diye
Böylesi durumlar ikaz
Yokluğun damlıyor gecelerime
Sızıyor düşlerime... durduramıyorum
.
.
.
Birden yıkılıyor dünyam
Bir sabah ışığında...
Penceremdeki kırıntılarımdan nimetlenen güvercinde...
Dizimin dibindeki yoldaş sıcağında...
Şu serin haziran ayında...
Vaktidir Yazmanın
Derdi Satırlara
Söylesene Ahbap
Bu gidiştir, Hangi Gidiş ?
Hangi Ufuklara ?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!