Devrim Bakışlım Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Aklım başımdan, ruhum bedeninden gitmeden önce
Senin sıcaklığında buz gibi erimek isterdim
Eğer
Karlı kışıma
Zemheri'me
Cemre olup düşsen
Bakmam gecenin sessizliğine
Dünya
Derin uykudan
Uyansın diye
Özgür bırakırdım
Boğazımda
Sessiz kalan
Biriken sefil çığkıkları
Hadi ne duruyorsun
Gir geceme
Gir
Simsiyah gözlerin saltanatı
Gözlerimde
Gece boyu sürsün
Kirpiklerine düşen saçların, beni sarsın
Gökyüzüne çizdiğim, bahar kokulu yüzün bende kalsın

Vurursun gülüşün kendini, karanlık ve buzlu gecelere
Gece utansın, zulüm utansın
Kar bağlamış dağlara
Sıcaklığın, tenin, nefesin bahardır
Erit karı, erit buzu
Toprak donmasın
Göz göz olsun tomurcuk
Dal renklesin
Günleri
Gülüp eğlenmeyi çocuklara ver
Dünyalarına
Neşe dolsun
Bülbülü güle, gülü bülbüle bırak
Her seher vakti bülbül ötsün
Hasret gidersin
Her an
Sevdanla
Yalın ayak, ruhu çıplağım
Senli gece, senli bir nida bir seda yeter bana
Değme, ne olur bırak, titreten bedenin bedenimde kalsın

Çocukların umutları, sevinçleri, masum düşleri solmadan
Zaman, ömür akıp geçmeden, bahar gelsin
Umutla beklediğim, o en güzel mevsim
Olan baharımsın
Şu an
Çok üşüyorum
Saçlarınla sar beni
Senin
Sevgi dolu o gözlerin
Buzları eritir
Gülüşün
Gürül gürül çağladıkça
Gözlerin içi
Çığlık çıglığa güldükçe
Sen var iken yanımda
Her yer
Bana güneştir
Sıcaklığından memleketimde
Kardelenler yeşerecek
Gülüşün karanlığı yırtıkça
Zamana
Cihana
Ülkeme bahar dolacak
Edası, endamı, nazı güzel
Uzak kalma
Bana hep yakın ol
Senli umutlarım, senli düşlerim yarım kalmasın
Umutla beklediğim! En güzel yarınım ol, devrim bakışlım

Mehmet Çobanoğlu
26.10.2022
İstanbul