DevriM Şiiri - Devrim Tülay

Ne zaman baksam
Yeşeren bir tutam gülücük topluyorum çehrenden
Öylesi ben
Öylesi sen

Asırlar deviren çınar gibiydim önceden
Ruhumu saran koca bir yalnızlık
Canda ten…
Irmak ırmak yol oldun toprağıma
Yorgun gövdeme inat, doğruluyorum
Sürgün veriyor kollarım
Filizleniyor tekrar hayat
Tükendiği yerden

Doğuyorum… çırılçıplak
Ayaklarım ateşten köprüler geçiyor
Aldı alacak içine cehennem
Hayır…korkmuyorum
Yüreğine sarılıyorum sımsıkı
Cennete uyanıyor gözlerim
Yeniden…

Ayak seslerin ile canlandı güneş
Senden önce nasıl da nazlanırdı
Uyandığımda, gözlerime sürdüğüm şu koca dağ
Bakmazdı, bu kadar yeşil
Aynalar gözlerimde ışıldamazdı
Ellerim okşamazdı saçlarımı böyle içten
Koşmazdı yüreğim
Doru tay ürkekliğinde …özlemle

Geldin ya…
Gönlüme yar, ömrüme nazar oldun
Değmez artık bana ne gam, ne elem
Hoş geldin, aşk buldun
Cantanem…

Devrim Tülay Aydın
26.10.2010