Sokaktayım
Beş kuruş param yok cebimde
Vakit geçsin diye
Dolanıyorum sokaklarda
Şehrin ilk ve tek meydanına gidiyorum
Ayaklarım ister istemez götürüyor beni oraya
Güzel banklar var çünkü
Oturunca insanın götü rahat ediyor
Malum
Uzun süre de oturacağız
Rahat olsun bari
Yandaki bankta
Belediye çalışıyor yav
Diyen amcalar duyuyorum
Bank koyarak mı
Diyorum içimden
Sonra düşününce bankların rahatlığını
Belediye çalışıyor diyorum harbiden
Tabii ki yine içimden
Dışarıdan söylemeye dilim varmaz
İktidar yalakası derler sonra
Yıllardır inşaa ettiğim muhalif can
Tek celsede hapse atılır
Dalkavuklar sürüsünün başına oturturlar beni
Bunlar öyle şeref yoksunu amca
Tek kalemde silerler seni
Sanki hiçbir şey olmamış gibi
Onca yaptığın şey tek hatanda siliniverir
Aman ha sen böyle hatalara düşme amca
Güzel bir sohbet oldu amca ben kalkayım
İçimden amcayla selamlaştıktan sonra
Yine içimden amcanın yanından kalktım
Meydanı kesmek çok iyi geliyor
Onlarca insan geçiyor her seferinde
Hepsinin bir hikayesi bir acelesi var
Tahmin ediyorum
Hepsine dış görünüşlerinden
Yürüyüş şekillerinden yola çıkarak
Birer hikaye yazıyorum
Kendi basmakalıplıklarımı
Onlara yansıtıyorum
Mahallenin dedikoducu teyzeleri gibi
Arkadalarından vah vah çekiyorum
İleride bir kalabalık var
Ellerinde pankartlar
Genç bir kadının liderliğinde slogan atıyorlar
İşte diyorum kendi kendime
İşte muhalif bir kesim
İktidara direniyor
Sağcı solcu fark etmez
Direnin ulan diyorum onlara
Aferin
Sonra merak edip dinliyorum ne diyorlar diye
En öndeki genç kadının elinde bir megafon
Bağırıyor ardındaki kalabalığa
Tekrar etsinler diye
Yaşasın platonik aşıkların gururlu mücadelesi!
Kayıt Tarihi : 29.7.2022 15:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
