Ne yapsam da zamanı geriye döndürsem
Uslanmaz bir yürek ,durmadan geçip giden zaman ve oturup seyretmek bana göre değil
Bıktım sürekli yargılanmaktan
Bütün olmuşlarda yanıldım
Konuşmaktan korkar mı insan
Olanlar olacakların habercisi
Kaç doğru var ki bu yanlış ve yalnız yaşamda.
Ciddiyet ne kadar ciddi olmalı mesela?
Ya da samimiyet nereye kadar
Örülmüş taş duvarlar yıkılmak içinmi yada susmak?
Dikenli tel örgüler sadece kuşlara mı zulüm?
İşçinin emeğini sömürenler neden baş tacı?
Halkının hürriyetini ve istikbalini kendi cüzdanlarına peşkeş çekenler neden seçkinler ve neden hala saygı duyarlar?
Bu yaşam dedilen putlar sokağında balta taşımak elbette yasak olacak.
Çünkü baltadan korkanlar putlar değil
Şüphesiz onlardan kazanç sağlayanlardır
Zaman geçiyor acımasızca
Parmaklarım ve bıyıklarım sararmışken tütün dumanından,
Marlboro, camel, kent veya parliament
Bir zamanlar cennet olan bu memleket
Şimdi bir girdapsa içinden çıkılamayan
Sigara içmeye iten şey mi bizi bizden alıkoyan?
Adıyaman tütünü öksürtmese bâri.
Piyasalar umutluymuş
Pehhh
peki ya emekliler?
gece vardiyasında işçiler?
Sabah okula aç giden çocuklar peki?
Nerde onlar?
Onların umudu nerde asıl?
Ben söyleyeyim size
O umudu çaldılar!
Çaldırklarıyla;
Kendilerine maybach mercedesler,
Villalar, şatolar, saraylar inşaa ettiler
Yıkılmaz sandıkları bir düzen kurdu
Bu cağın kırk haramileri
Ali baba yaşlı ve yorgun
Gençler ise tiktok hastalığına yakalanmış
Uyan!!!
Uyan artık uyan
Geç kalınmış bir devrim bekliyor seni!
O sevdiğin sokaklarda insanca yaşamak
Bedava değil artık Anla!
Barikatın ardındadır asıl aşk
Ve sevgilim seni unutmadım seni beni unuttuğun kadar .
Ve sevgilim seni unutmadım senin beni unuttuğun kadar.
Vakitsiz sevmelere yoktu vaktimiz
Seni özlemek bozmaz beni, öldürmez
Seni özlemek bir körük içimdeki yangına
Yolsuzların, hırsızların, manzarasızların
Ve korkudan kapı kilitlerini ayda bir değiştirenlerin korkulu kâbusudur seni özlemenin içimdeki yangını.
Yokluğuna, olmayışına sitemim yok
Geri adım atmak, ürpermek, sinmek yok bu kara düzen uğruna.
Seni sevmek sevgilim bir isyan ateşidir meydanlarda.
Seni sevmek bir cağın başlangıcı
Karanlıktan aydınlığa açılan,
Seni sevmek bağzan çocukça
Bağzan Buğday başakları ve güneş
Kimi zaman;
Yıkılan mahpushane, kırılan zincir,gömülen pranga, fabrikaların işçilere çalışması, dişlilerin emek için dönmesi, herkesin evi olması
Sıcak ekmeği çorbası kimi zaman
Seni sevmek sosyal gerçekliğin gereksinimi
Seni sevmek devrimlerin en ve gerçeği...
Sefa ÇELİK
Sefa ÇelikKayıt Tarihi : 28.4.2024 11:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sefa Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/04/28/devrim-109.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!