Halim hal değildi evlat,
Özgürlüğüm demiştim adına, Çizmiştim beyazları karalarla geceden,
Baharım kış, yazım kış, ömrüm kıştı ne de olsa niceden,
Devrimler olacaktı,
Bir gün herkes dünyaya.
Özgür uyanacaktı,
Dedikleri buydu, ve bunlar olacaktı.
Ah evlat,
Yürüyordum özgürce, Süzüyordum sağı solu gizlice,
Sonum kuru bir alkış olsa da, Devrimdi yolum,
Hangi devrim, niye devrim, neye devrim dersen,
O zaman, gençliğin hevesine,
Sonradan anladım ki, dedemin seccadesineymiş devrim.
Özgürlüktü adı,
Zaferdi dedikleri tanıdıkların,
Güzel şeylerdi duyduklarım,
Bende varım dedim,
Birde sol kolum vardı, Sımsıkıydı parmaklarım,
Fakat saçtı, sakaldı, bıyıktı, tek özgür bulduklarım.
Bir ibretlik hayat evlat, tüm yaşadıklarım,
Kimler geldi, kimler geçti parmaklıklar ardında sırlandıklarım,
Özgürlük hayallerime sakladıklarım,
Ve günlerce peşlerinden, özgürce ağladıklarım,
Devrimdi hayalleri, kimi bilmeden, kimi bildirilmeden çekip gittiler bir hiç uğruna,
Ah evlat,
Şimdi biliyorum ki,
Devrim, Çöllerin devrimiymiş,
Peygamberin gelişi,
Kuranın inişi,
Ümmetin tekbiriymiş devrim,
Bizim devrimimizse,
Ah evlat.
Kayıt Tarihi : 29.1.2022 12:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
