yalnızlık
belki koca yüreğe sığmaz
atılmış çöpe gitmiş
eski bir ayakkabı gibidir ayrılık
gergin bir örümcek ağında
daha çok hayata barışık gibi gelir
küçük bir taşra kasabasında kalır yüreğin
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta