Muhammet Üresin - Devrik Akşamlar Şiiri ...

Oda daraldı sanki gitgide küçüldü dört duvar içinden bir kişi eksildiği halde
Göğsüm sıkıştı inan nefes almakta acı verirmiş bazen hissettim bunu taaa içimde
O da arardır belki şimdi dönmek için bir bahane diye diye avundum sensizlikte
Göğüm karardı gri bulutlarla kaplandı her yer kaldık mı şimdi bu kurşuni günlere

Devrik akşamlarda metruk bir köşede şişenin taaa dibinde bulurum artık hep kendimi
Yer yurt sormasınlar bana evim ocağım yok ki sensiz yine yollara vururum kendimi