(Ağabeyimden, sevdiği yarine ithafen -1-)
Ben yalnız seni sevdim
Yalnız sana konuştum
Yalnız sana sustum
Herkes duydu
Herkes öğrendi
Bir sen duymadın
Bir sen anlamadın
Belki de anlamak istemedin
İnanmak istemedin
İhtimal bile vermedin sevdama
Oysaki benim yüreğimin ritmi
Sen olduğun müddetçe doğru
Sen yoksan gönlüm ritmini kaybediyor
Sen yoksan aklım firar ediyor
Gülüşlerim gurbete,
Düşüncelerim yokluğuna mahkum kalıyor.
Ben, ben olmuyorum açıkçası.
İçimdeki "sen" yoksan,
Benim "ben" olmamın da bir anlamı kalmıyor.
Madem sen yoksun
Yıkıyorum tüm kuralları
Cümlelerim de devrik artık
Yıktığın hayatım gibi...
Kayıt Tarihi : 31.10.2015 17:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şeyma Nur Ortakaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/10/31/devrik-17.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!