Devri sabık Şiiri - Arap Kurt

günün orta yerinde karanlıkta oturur
derme çatma düzenden medet umar yalancı
erişilmez dağları ayağına getirir
yetimin sofrasından lokma çalar dilenci

dilinde yılan zehri ağzından ateş üfler
gizleyemez kinini kendi halkını yuhlar

işkenceyle merhamet birbirine girince
ateşleyip fitili bam telini gerince
vicdanı sabıkalı kararları verince
haramiyle kol kola bayram eder talancı

kibri güzel gösterir unutur riyasını
dünyaya sultan olmuş anlatır rüyasını