Devri Maden Şiiri - Recep Karadereli

Çok haksızlık, yaşadık gördük yıllardır,
Devr-i maden,bize mevsim sonbahardır.

Sanki hak ye,israf et,çal demiş çalap,
Sallanır kucakta,dönüyor hep dolap.

Haramiler, deli dumrul kaptı köşe,
Hürmüzler başüstü,renk katar cümbüşe.

Güce boyun eğ,eşi dostu memnun et,
Bak dümenine,zalime yük merhamet...

Gülümser bakar,şeytanın has çocuğu,
Kul hakkı kokar,sırtındaki gocuğu…

Yetki ağır yükmüş,gönüller yıktılar,
Yontma taş umduk, yontulmamış çıktılar.

Derin mevzu,tepelerden selam alsan,
Açılır kapılar,beytul malı çalsan.

İlme ne gerek,arkan oldu mu yeter,
Ne cürümü var, mazluma dürük defter.

Gönüldaş umduk,vicdanı taş oldular,
"Sonradan görme",makamlara doldular...

Hak aramazsan,zalim çember çevirir,
Arşa değen ah,saltanatlar devirir.

"Hürremler" e yüz verildi,zulüm yazdı,
Yezitler, Hüseyin’e kuyular kazdı.

Mühürün saçı uzadı,yırtıldı perde,
İşler hepten ters, onur sürünür yerde.

Devri maden, susuz bırakır pınarı,
Söker dikerler, otuz yıllık çınarı.

Elle tutulur, artı değer arama,
Zamanlar heba,çıkmaz bu yol bayrama.

Günahlara damga,yüzlerin karası,
Tökezler birgün, adalet fukarası.

Bir avuç inançsıza, verdi saltanat,
Zül oldu devre,inanana kol kanat.

Hakça paylaşmakmışş,imansızın derdi,
Yoldaşı olmayana zulümler verdi..

Adalet sınavında, yalpalar büyük,
Mazlumların,sırtına binmiş ağır yük...

Çok şükür,dik durduk,çok ucuz kurtulduk,
Hakkın lutfuyla,hem vurduk,hem vurulduk...

Devr-i maden sandık ki, hak bulur değer,
Ayarı düşük elmas,sahteymiş meğer...

Kokteyl ve geziler,gündemde tek konu,
Birkaç "hasarlı demeç", bu devrin sonu..

İnşallah uyanır, devrin muktediri,
Yalan rüzgarları,yakar diri diri...

Yandaşın günahını görmezsen eğer,
Kalır sanma sende, insanlıktan değer...

Gelip geçiyor ömür,gemileri yakmış,
Devir zaman içinde, çivi mi çakmış…

Çekilir kader,sabır zulme kaledir,
Mazlumun ahı,Rabbine havaledir...
Ara.11