Devri Alem Bu Dünya Şiiri - İsmet Zeren

Yeşil ördeklerin
Mavi baharları kıskandığı
Bir yaz mevsimiydi
Gençliğim...

Suyun durulduğu yerdeydim

Gönlümün
Gelinciklere hırka attığı
Üşümeleri sevdim

Öyle sevdim ki...
Gökkuşağının
Gelincik tarlalarıyla kavuştuğu
O sonsuz bozkırlarda
Gözlerinin karasıyla ısındım

Öyle yaşadım ki...
Hıçkırıkların
Kahkahalara yenildiği
Anız yangınlarında kavruldum

Yok oluş değildi
Belki
Yaşadıklarım
Ama var oluşu
Yanlızca
Senin bakışlarında yudumladım
Büyüdüm
...geliştim
....serpildim
Zeytin gözlerinin her haresinde
Beyaz bulut kümelerine savruldum

Oysa bende bir zamanlar çocuktum...

Bak...
Tavan arasında oynuyorum çuf çuf trenle
Sığırtmaç kuşları çıt çıt diyor penceremde
Mevsimler geçiyor
Demir parmaklıklı merdivenlerde

Büyüdün diyorlar
Oysa çocuk kalbim hala eski günlerde
Ağlıyorum
...kızıyorum
....küsüyorum
Ve hala mavi elbiseli komşu kızı
Sarışın hostes ablayı seviyorum

Korkuyorum gür gür babadan
Karanlık ve yanlız gecelerde
Kelebek kolleksiyonumu büyütüyorum
Bin bir özenle

Diz kapaklarımda
Yaralar hala kabuk tutuyor
Ve ben onları tırnaklarımla kazımaya
Bayılıyorum...

Atlı karıncaya biniyorum
Bayram sabahlarında
Babamla uçurtmalar uçuruyorum
Rüzgarlı tepelerde
Sanayağlı ekmekleri lüp lüp götürüyorum
Kiraz vurgunu bir kavanoz reçelle

Sıcak imbat akşamlarında
Türkan Şoray’lı filmleri izliyorum
Yazlık sinemalarda
Alaska fruko ve ayçiçeğine
Dayanamıyorum...

Soğuk kış aylarında yaşlanırken yıl yıl
Ramazana denk gelen sahurlu gecelerde
Oruçları hala öğlene kadar
Tutuyorum...

Ama şimdi
Devrim şarkıları söylüyorum/atmacalara
Ve akbabalarla güreşiyorum
Kendi bildiğimce

Ruhumun aynasında boğuşan
Yanılgılarla yüzleşiyorum
Tek tek...

Savcımın ellerinde
Prangalara vurulmuş
Gerekçeli hükümleri okuyorum
Gizlice

Darağacımda ki intikam
Mezarlıklara kabirler açıyor
Sessizce

Yalın
Olan
Tek gerçek
Gözlerinin karası
Öpüyorum
İnadına inadına
Bütün dogmaları
Öteleyerek

Hangi sisin arkasına saklansam
Yitiğimi arıyorum
Tavanı tabanına gök kubbe olmuş
En paslı zincirlerde

Vur diyorum
Vur zalim
Çakır dikenlerine
Sevdamın
O mahsun gülüşünü

Ben anlayamıyorum hayatı
Bari sen anla
Benim yerime

Nasıl olsa
Devri alem bu Dünya
Yakışsa da
....yakışmasa da
Dön sende
Gücünün yettiğince....

Yaşamak bir oyundu belki.
Ama ben bu oyunun neresinde
Ve hangi rolü paylaştığımı
Heyhaaat
Anlayamadım...

Sen anladın mı
Anladın mı
Sen?