Sordu tüm yaşayanlara mutlu memnun olan varmı diye danıştı
Sordukça da aldığı cevaplara aklı boğuldu epeyce karıştı
Hiç memnun olan yoktu bu dünyada hep insanlar mayıştı
''Artık ayağımın altındasın ezil sen dünya'' der gibi...
Memnun olan tek benmiyim acaba diye sordu nice acabayla
Soruya cevap almak için merakla baktı sessiz sessiz aynaya
Aynadaki kendi de birşey diyemedi kendine tekrardan başka
Kim mutlu kim mutsuz bıraktı dünyayı miras gibi kanaya kanaya...
Sarkmış her yeri dudağı yanağı
Gözler bildiğin kan çanağı
Kırmış tüm çiniyi çanağı
Yer yarılsada içine girsem der gibi...
Elinde yeni yırtılmış fotoğrafla
Yüzünde yürürlükten kaldırılan afla
Her an ağzından çıkan küfürlü sözlerle gafla
''Artık ayağımın altındasın rezil ol sen dünya'' der gibi...
Kayıt Tarihi : 27.4.2010 11:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!