DEVRE UYDUK UYALI
==================
Bu devirde yaşamak, iftirayla yanmaktır,
Can dostları kaybedip, arkasından anmaktır,
Ben doğruyum diyenin, her sözüne kanmaktır,
Açılmıyor ağızlar, farklı sözler duyalı!
Ağlıyordu her mevsim, dile geldi satırlar,
Candan seven her canlı, unutmayıp hatırlar,
Çaput bezler bağlandı, öne çıktı yatırlar,
Bir hoş oldu anlayış, devre uyduk uyalı!
Çok kamplara ayırıp, fitne fesat saçıyor,
Şahrem olup akarken, çaktırmadan kaçıyor,
On bin galon benzinle, havalanıp uçuyor,
Gökyüzü de kararmış, rengi yapay boyalı!
Kısık bir ses tonuyla, parçalanır kayalar,
Her şeyimiz değişmiş, yoğurt tutmaz mayalar,
Demoralize kimlik, dökülüyor boyalar,
Her bir yerde tanıdık, sırtı sağlam dayalı!
Levhasında yazılı, beyindedir tasarım,
Deniz kokar gözleri, kalıbımı basarım,
Şu kararsız Mahkeme, ben şimdilik susarım,
Suyun tadı değişmiş, tertemizdir sayalı!
Yer çekimsiz ortamda, umutlarım yanıyor,
Delik deşik olmuş ten, her yerinden kanıyor,
Battı çıktı iğneler, dost-düşmanı tanıyor,
Bal dediler Zehir’i, alıp tattık tadalı!
Hüseyin Hakan KURTARAN
03.02.2014- Denizli
Kayıt Tarihi : 14.11.2014 14:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Engin görüşünüz ve usta kaleminizle
insana dair en hassas bir duyguyu
yakalayıp onu çok güzel bir şekilde
şiirleştirmişsiniz.
Sizi tebrik eder
başarılarınızın devamını dilerim.
TÜM YORUMLAR (2)