Devre Bak Hele Şiiri - Ergül Nalbant

DEVRE BAK HELE

Kendine yetmeyen aklı olanlar,
Akıl satar olmuş, devre bak hele.
Davasında mutlak haklı olanlar,
Mapus yatar olmuş, devre bak hele.

Grup grup bölünmüşler dindaşlar,
Birbirine arka çıkmaz kandaşlar,
Açlıktan nefesi kokan yandaşlar,
Havyar yutar olmuş, devre bak hele.

Sosyeteye karışmışlar her biri,
Para onlar için ellerin kiri,
Ense kalınlaşmış, göbekler iri,
Filden beter olmuş, devre bak hele.

Artık bahsetmezler geçmişten dünden,
Çoğundan üstünler hem de her yönden,
Altını, parayı, serveti dinden,
Üstün tutar olmuş, devre bak hele.

Günden güne kabardıkça cepleri,
Çekerler kapıya en lüks cipleri,
Ellerinde garibanın ipleri,
Çekip iter olmuş, devre bak hele.

Hükümsüzdür saygı, sevgi bu laflar,
Enayi görülür yüreği saflar,
Ticareti düzgün yapan esnaflar,
Dibe batar olmuş, devre bak hele.

Daha dün ahırda at tımarcısı,
Bu gün olmuş gariban şamarcısı,
Bu yüzyılın en büyük kumarcısı,
Fakir üter olmuş, devre bak hele.

Her olmazı şaksaklayıp coşkuyla,
Hava atar sarayıyla köşküyle,
Soysuzlar yalandan vatan aşkıyla,
Yanıp tüter olmuş, devre bak hele.

Ergül’e sorarsın ahret sorusun,
Gayrı bu milleti Allah korusun,
Her köşede cahillerin borusun,
Yazık öter olmuş, devre bak hele.

Şiir: Ergül Nalbant – 15.03.2024