Devranın suçu ne? Şiiri - Fatma Koçak

Şu devranı kime şikayet edersin ki bilmeden?
O aşkından dönüyor haberin var mı?
Sen zamanı yaşarken kendi çağında,
Göçüp gideceksin nihayet olunca.
Sağırlar bile duyar feryadını ama,
O döndükçe dönecek senden habersiz.

Kimler geldi kimler gitti hiç bakmaz ki,
Mevsim mevsim dönüyor senin şanına.
Cömertlik ediyor kurduna kuşuna,
Yoksa kusur mu ararsın hizmetinden yana?
Sen Adem olda kusuru kendinde ara,
O yaratan aşkıyla dönüyor yüce semada.

Ab-ı hayat sunulmuş özün insandır,
Hiçlik değil yüceltilmiş varlıksın,
Sen benliğinin esirisin aleminde,
Hiç baktın mı sırlarla dolu zerrelere?
Duydun mu dağların taşların tesbih sesini?
Devranın suçu ne, sen senden habersiz?

Gönlünü kuşatmış kapkara bulutlar,
Çırpındıkça batarsın dert yatağında,
Hayat dersin pek çetin pek zor ama,
Aman vereni neden aramazsın can yurdunda?
Sen hakikatsin devran yalan olsa da,
O ab-ı hayatsız dönüyor yaradan aşkıyla.