Devran Döner Şiiri - Kelkitli Summani

Bir kezde şu gelen pri faniye bak
İnsanlık meydanına divan kurulmuş
Binbir cefa simada, sende iyi bak
Esin için yüzüne, ibret kurulmuş.

Yürümek ister zavallı pir hayhayda
Kafa yerde sırt bel vermiş havada
Topuk dalda dizler bükük bacaklarda
Omuzuna çaresizlik, tahtı kurulmuş.

Gözler arkadan gelen civanı gözler
Yardım umuduyla belki bir şey söyler
Bizim ihtiyar boş umutları düşler
Umut dünyasına, taverna kurulmuş.

Birşey kalmaz sokakta umut bulana
Ne hayaller yenik düştü şu zamana
Düşünsen sıra sana da gelir sana
Yürüdüğün yollara, tuzak kurulmuş.

Yavrum sanma bu araba böyle gider
Devran döner, gücün biter, sersem gider
O günde gören geçer, bakan gider
İnsanlık dümenine, insan kurulmuş.

Taze çiçeksin dokunsam kırılırsın
Etrafı gözet, umarım arınırsın
Güzeli görür, güzele sarılırsın
Güzellik diyarına, pazar kurulmuş.

Sümmani iyi bak şu açık divana
İbret alki kalmasın ahir zamana
Ömrünü de katma sap ile samana
Bak umut meydanına harman kurulmuş!