Devran Döndü Şiiri - Ayşe Başaran

Bak işte devran döndü,
Her kez ektiğini biçti bu oyunda.
Nasıl bir duygu?
hadi anlat bakalım!
ama; yok, dur,sen anlatma.
Ben tahmin edeyim birazda olsa.
Yüreğin yanıyor mu,kavrulurcasına?
nefesin düğüm oluyor mu?
yutkunurken biranda,boğazına?
delicesine özlüyor musun kaybettiklerini?
gece olup da,yapayalnız kaldığında,
bir başına ıssız dünyanda.
Maziye dalıyor musun biranda?
inceden,inceye sızlıyor mu yüreğin?
andığın her anıda.
Gözlerin biranda,dolup taşıyor mu?
gözlerinden,yanaklarına.
Avazın çıktığı kadar bağırmak,
yana,yana haykırmak istiyor musun,biranda.
Nasıl bir duygu;
hadi anlat bakalım!
ama; yok, dur,sen anlatma.
Ben bu oyunu izledim vakti zamanında.
Baş kahramanı sendin,
bense oyuncu bu oyunda.
Biliyorum sığınacak,bir liman arıyorsun şuan,
bir kutu köşede olsa,yetecek sana.
Zamanında,sarayları teptin,
şimdi kaldın kuytulara.
Kahırla yanmak,
güvendiğin dağlara karların düşmesi,
yakıp küle döndürmesi,
sonra iliklerine kadar dondurması,
ne zormuş değil mi?
Bak;
Demiş tim diyeceğim sana yine ama,
Her kez ektiğini biçti,bu oyunda.
Hayat bir oyun sahnesi,
bizde oyuncuyuz bu oyunda.