Yaşamak adına söylenen binlerce, yüz binlerce söz
Hepsinin içi boş, kifayetsiz, donuk
Çağımızın ağır hastalığı: Samimiyetsizlik
Her gün umuda, sevgiye, iyiliğe açılan gözler
İçimizdeki çabayı, sevgiyi, umudu ısıtan güneş
Gün sonunda ikisi de derin bir acziyet içerisinde
Biri buz kütlesine benzeyen yürekleri ısıtmaya muktedir olamamış
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta