Devran... Şiiri - Burhan Kale

Sözüne güvenme kırılır dallar…
Geç bahar, gel ey yaz; ne tatlı kiraz…
Beyaza döndü bak nerede allar,
Geç bahar, gel ey yaz; ne tatlı kiraz…

Yitiğini sorar keyfi yerinde,
Ayağı sıcakta başı serinde,
Hiç kalmamış gibi sanki derinde,
Geç bahar, gel ey yaz; ne tatlı kiraz…

Belli ki halinden kalın ensesi,
Satın almayı bilir dolu kesesi…
Her tarafta vardır döner köşesi,
Geç bahar, gel ey yaz; ne tatlı kiraz…

Kimseler bilmezken o bilir demek,
Ondadır saltanat emeksiz yemek…
Ne acı adalet ondan beklemek,
Geç bahar, gel ey yaz; ne tatlı kiraz…

Mehtaba dalıyor romantik sezi,
Seviyor doğayı yapıyor gezi…
Parçala, böl ve yut gerçekte tezi,
Geç bahar, gel ey yaz; ne tatlı kiraz…

Uyusun da büyüsün geçti o devir,
Sen bu zamana uy park bahçe çevir…
Demokrasi senin sandığı devir,
Geç bahar, gel ey yaz; ne tatlı kiraz…

Hesap kitap yapan sokakta olmaz,
Çiçeği saksıda rengi de solmaz…
Yakana yıkana bu düzen kalmaz,
Geç bahar, gel ey yaz; ne tatlı kiraz…

Oyunun kuralı asırlardır bu,
Önüne ne gelse alır gider su…
Çer çöpten adamlar derin o uyku,
Geç bahar, gel ey yaz; ne tatlı kiraz…

Sanatçı diyorlar sanat ruhu yok,
Açlık bilmez çoğu gece gündüz tok…
Gerçeği görmez ister gözüne sok,
Geç bahar, gel ey yaz; ne tatlı kiraz…

Kim haklı kim haksız gösterir zaman,
Ne Süleyman kalmış ne mühür ferman…
Hak hukuka bakmaz olmuş bu devran,
Geç bahar, gel ey yaz; ne tatlı kiraz…